Suður-Afríka húðunariðnaður, loftslagsbreytingar og plastmengun

Gróðurhúsalofttegund (GHG) af völdum mikils jarðefnaeldsneytis og lélegrar úrgangsstjórnunaraðferðir eru tvær af helstu áskorunum sem húðunariðnaðurinn í Afríku stendur frammi fyrir, og þess vegna er brýnt að skapa sjálfbærar lausnir sem ekki aðeins tryggja sjálfbærni iðnaðarins heldur tryggja framleiðendum og leikmönnum við virðiskeðja með lágmarksútgjöldum fyrirtækja og háum tekjum.

Sérfræðingar kalla nú eftir aukinni áherslu á orkunotkun og aðferðir fyrir neyslu þegar kemur að umbúðum til að draga úr einnota úrgangi ef svæðið á í raun að stuðla að hreinu núlli árið 2050 og auka hringrás virðiskeðju húðunariðnaðarins.

Suður Afríka
Í Suður-Afríku hefur mikil traust á jarðefnaknúnum orkugjöfum til að knýja starfsemi húðunarverksmiðja og skortur á vel skipulögðum og framfylgjandi úrgangsförgunaraðferðum neytt sum húðunarfyrirtækja landsins til að velja fjárfestingar í hreinni orkuveitu og umbúðalausnum. sem hægt er að endurnýta og endurvinna bæði af framleiðendum og neytendum þeirra.

Til dæmis segir Polyoak Packaging í Höfðaborg, fyrirtæki sem sérhæfir sig í hönnun og framleiðslu á umhverfisábyrgum stífum plastumbúðum fyrir matvæli, drykkjarvöru og iðnaðarnotkun, loftslagsbreytingar og plastmengun, sem að hluta til má rekja til framleiðslugeirans, þ.m.t. húðunariðnaður, eru tvö af „vondu vandamálum“ heimsins en lausnir eru til fyrir nýstárlega húðunarmarkaðsaðila.

Cohn Gibb, sölustjóri fyrirtækisins, sagði í Jóhannesarborg í júní 2024 að orkugeirinn standi fyrir meira en 75% af losun gróðurhúsalofttegunda með alþjóðlegri orku sem fengin er úr jarðefnaeldsneyti. Í Suður-Afríku er jarðefnaeldsneyti allt að 91% af heildarorku landsins samanborið við 80% á heimsvísu þar sem kol eru allsráðandi í raforkuframboði landsins.

„Suður-Afríka er 13. stærsti losandi gróðurhúsalofttegunda á heimsvísu með kolefnisfrekasta orkugeirann af G20 löndum,“ segir hann.

Eskom, raforkuveita Suður-Afríku, „er helsti framleiðandi gróðurhúsalofttegunda á heimsvísu þar sem það losar meira brennisteinsdíoxíð en Bandaríkin og Kína samanlagt,“ segir Gibb.

Mikil losun brennisteinsdíoxíðs hefur áhrif á framleiðsluferli Suður-Afríku og kerfi sem kallar á nauðsyn hreinna orkukosta.
Löngunin til að styðja alþjóðlega viðleitni til að draga úr losun knúinna jarðefnaeldsneytis og draga úr eigin rekstrarkostnaði, auk þess að draga úr viðvarandi álagslosun sem Eskom kostnaður veldur, hefur knúið Polyoak til endurnýjanlegrar orku sem myndi sjá til þess að fyrirtækið myndaði næstum 5,4 milljónir kwh árlega .

Hin hreina orka sem myndast "myndi spara 5.610 tonn af CO2 losun árlega sem myndi þurfa 231.000 tré á ári til að taka upp," segir Gibb.

Þrátt fyrir að nýja fjárfestingin í endurnýjanlegri orku sé ófullnægjandi til að styðja við rekstur Polyoak, hefur fyrirtækið í millitíðinni fjárfest í rafala til að tryggja samfellda aflgjafa meðan á álagsvörn stendur til að ná sem bestum framleiðsluhagkvæmni.

Annars staðar segir Gibb að Suður-Afríka sé eitt af þeim löndum sem búa við verstu úrgangsstjórnunarhætti í heiminum og það þyrfti umbúðir nýsköpunarlausnir frá framleiðendum húðunar til að minnka magn óendurnýtans og óendurvinnanlegs úrgangs í landi þar sem allt að 35% heimila hafa engin form af sorphirðu. Stór hluti úrgangs sem myndast er ólöglega urðaður og fargað í æðar sem stækka oft óformlegar byggðir, að sögn Gibb.

Endurnýtanlegar umbúðir
Stærsta úrgangsstjórnunaráskorunin kemur frá plast- og húðunarpökkunarfyrirtækjum og birgjar hafa tækifæri til að draga úr álagi á umhverfið með langvarandi endurnýtanlegum umbúðum sem auðvelt er að endurvinna ef þörf krefur.

Árið 2023 þróaði skógræktar- og sjávarútvegs- og umhverfisráðuneyti Suður-Afríku umbúðaleiðbeiningar landsins sem ná yfir fjóra flokka umbúðaefnisstrauma úr málmum, gleri, pappír og plasti.

Viðmiðunarreglurnar, sagði deildin, eru að hjálpa til við að „minnka umfang umbúða sem endar á urðunarstöðum með því að bæta vöruhönnun, auka gæði framleiðsluaðferða og stuðla að forvörnum gegn úrgangi.

„Eitt af lykilmarkmiðum þessarar umbúðaleiðbeininga er að aðstoða hönnuði í hvers kyns umbúðum með betri skilning á umhverfisáhrifum hönnunarákvarðana sinna, og stuðla þannig að góðum umhverfisvenjum án þess að takmarka val,“ sagði Creecy Barbara, fyrrverandi DFFE-ráðherra. hefur síðan verið flutt í samgöngudeild.

Hjá Polyoak segir Gibb að stjórnendur fyrirtækisins hafi haldið áfram með pappírsumbúðir sínar sem einbeita sér að „endurnýtingu öskjanna til að bjarga trjám.“ Öskjur Polyoak eru gerðar úr matvælapappír af öryggisástæðum.

„Að meðaltali þarf 17 tré til að framleiða eitt tonn af kolefnisplötu,“ segir Gibb.
„Öskjuskilakerfi okkar auðveldar endurnotkun hverrar öskju að meðaltali fimm sinnum,“ bætir hann við og vitnar í þann áfanga árið 2021 að kaupa 1600 tonn af nýjum öskjum, endurnýta þær og spara þannig 6.400 tré.

Gibb áætlar að eftir meira en ár sparast 108.800 tré með því að endurnýta öskjur, sem jafngildir einni milljón trjáa á 10 árum.

DFFE áætlar að meira en 12 milljónir tonna af pappír og pappírsumbúðum hafi verið endurheimt til endurvinnslu í landinu á síðustu 10 árum þar sem stjórnvöld sögðu að meira en 71% af endurvinnanlegum pappír og umbúðum hafi verið safnað árið 2018, sem nemur 1.285 milljónum tonna.

En stærsta áskorunin sem Suður-Afríku stendur frammi fyrir, eins og í mörgum Afríkulöndum, er vaxandi stjórnlaus förgun plasts, sérstaklega plastköggla eða nurdles.

„Plastiðnaðurinn verður að koma í veg fyrir að plastkögglar, flögur eða duft leki út í umhverfið frá framleiðslu- og dreifingarstöðvum,“ sagði Gibb.

Eins og er, er Polyoak í gangi herferð sem kallast „catch that pellet drive“ sem miðar að því að koma í veg fyrir plastköggla áður en þær fara í stormvatnshol Suður-Afríku.

„Því miður er það rangt að plastkögglar séu bragðgóðar máltíðir fyrir marga fiska og fugla eftir að hafa runnið í gegnum stormvatnsholurnar þar sem þeir leggja leið sína í árnar okkar sem ferðast niður í hafið og skolast að lokum upp á strendur okkar.

Plastkúlurnar eru upprunnar úr örplasti sem unnið er úr dekkjaryki og örtrefjum frá þvotti og þurrkun á nylon- og pólýesterfatnaði.

Að minnsta kosti 87% af örplasti hafa verið með vegmerkingar (7%), örtrefja (35%), borgarryk (24%), dekk (28%) og nurdles (0,3%).

Líklegt er að ástandið verði viðvarandi þar sem DFFE segir að Suður-Afríka hafi „engin stórfelld úrgangsstjórnunaráætlanir eftir neyslu til að aðgreina og vinna úr lífbrjótanlegum og jarðgerðum umbúðum.

„Þar af leiðandi hafa þessi efni ekkert innra gildi fyrir formlega eða óformlega sorphirðu, þannig að vörurnar eru líklegar áfram í umhverfinu eða endar í besta falli á urðunarstað,“ sagði DFFE.

Þetta er þrátt fyrir tilvist neytendaverndarlaga kafla 29 og 41 og staðlalaga 2008 kafla 27(1) og {2) sem banna rangar, villandi eða villandi fullyrðingar varðandi innihaldsefni vöru eða frammistöðueiginleika sem og fyrirtæki frá því að halda því fram ranglega eða starfa í hátt sem er líklegt til að „vekja þá tilfinningu að vörur séu í samræmi við suður-afrískan landsstaðla eða aðrar útgáfur SABS.

Til skamms til meðallangs tíma hvetur DFFE fyrirtæki til að draga úr umhverfisáhrifum vara og þjónustu í gegnum allan lífsferil sinn „þar sem loftslagsbreytingar og sjálfbærni eru stærsta áskorun samfélagsins í dag, það er mikilvægt fyrir“.